Waarom is gevoel toch zo’n ondergeschoven iets?
Waarom is het niet belangrijk of mag het er niet zijn?
Zeg jij wel eens tegen een volwassene, die net heel hard gevallen is, iets als:
Ach zo erg is het niet;
Ja hou nu maar weer op met huilen;
Stel je niet zo aan;
of zelfs iets van: Nou dat huilen van je is nu wel weer klaar hoor!
Zou jij dat tegen een volwassene zeggen? Nee?
Waarom krijgen zoveel kinderen dat dan wel te horen?
Waarom is dat toch?
Zo leren kinderen toch dat hun gevoel niet belangrijk is en er niet toe doet?
Want wat leer je iemand hier mee?
Wat ik voel klopt niet, mag niet, mag er niet zijn, is niet oké?
Ik ben niet oké, want wat ik voel mag er niet zijn??
Zou het niet juist de basis moeten zijn dat je goed bent zoals je bent? Met alles wat je voelt en ervaart?
Nee blijkbaar niet… Tenminste, zo is het de meesten van ons niet aangeleerd..
Niet bewust, gelukkig, maar wel onbewust!
Hoe komt dat dan toch?
Mensen vinden het vaak moeilijk om met emoties om te gaan. Met emoties van anderen, waardoor ze het vaak snel proberen af te kappen, zodat ze er zelf geen last van hebben, want hoe ga je met emoties van anderen om? Hoe moet je dat oplossen? Hoe stopt het zo snel mogelijk? Wat moet ik er mee? Help ik heb geen idee, ik wil gewoon dat het stopt!
En ook met hun eigen emoties omgaan vinden mensen moeilijk, want hoe ga ik er mee om? Hoe moet ik het oplossen? Hoe stopt het zo snel mogelijk? Wat moet ik er mee? Help ik heb geen idee, ik wil gewoon dat het stopt!
Hmm, lijkt me dat hier nog wel het een en ander te winnen valt 😉 toch?
Wat doe jij, of wat gebeurt er met jou, als iemand anders zijn emoties toont? Blijdschap vinden mensen vaak nog wel makkelijk om mee om te gaan, maar wat als iemand boosheid, angst of verdriet toont? Wat gebeurt er dan met jou?
Heb je het gevoel dat je het dan moet oplossen voor de ander? Moet sussen? Moet laten verkleinen?
Zou het fijner zijn als de ander gewoon doet alsof alles goed met hem/haar gaat…?
Of mag het gevoel van de ander er gewoon zijn en mag de ander zich uiten en gehoord worden?
Zit jij zelf altijd te wachten op een oplossing van iemand anders, of wil je gewoon gehoord worden? Wil je dat iemand gewoon even naar je luistert en jou de ruimte geeft om datgene waar jij mee zit te kunnen uiten?
Zullen we dit dan ook eens bij de kinderen gaan doen? En natuurlijk ook bij alle andere mensen, jong, oud, iedereen wil graag gezien en gehoord worden. Laten we elkaar de ruimte hiervoor geven en geef jezelf hier natuurlijk ook de ruimte voor!
Wil jij graag jezelf kunnen uiten, zonder oplossingen/ het valt wel mee/ het komt wel goed / stel je niet zo aan / het is niet zo erg joh / andere mensen hebben het veel slechter dan jij / het kan altijd erger.. te horen? Geef dit dan aan aan de ander, dan weet diegene ook waar hij aan toe is!
Het leven wordt zoveel makkelijker als gevoelens er gewoon mogen zijn en als je goed leert communiceren. Als je uit wat je wilt, wat je verwacht, wat je voelt en wat je wel of niet wilt.
Doe het eens, je kunt het!