Heb jij dit wel eens tegen iemand gezegd? Of heeft iemand dit wel eens tegen jou gezegd?
Heb je überhaupt wel eens van dit woord gehoord? Het lijkt mij toch het tegenovergestelde van kinderachtig. Toch?
Wat zal het eigenlijk inhouden, volwassenachtig doen?
Wat doe je dan?
Je aan alle regels houden, doen wat hoort, altijd gehoorzamen, ja en amen zeggen, alles volgens de regels doen, orders opvolgen van een ouder of hoger iemand…
Dat leren kinderen in ieder geval toch omdat dat nodig is om volwassen te worden? Of zoiets?
Pfff klinkt ook saai zeg haha!
Laat mij maar lekker kinderachtig zijn.
Leven in het hier en nu, luisteren naar je gevoel en daar naar handelen, spelen, lol maken, je vrij voelen, verwonderd zijn over alles, dingen uit willen zoeken tot je zelf precies weet hoe iets werkt of gaat, duizend keer achter elkaar van de kabelbaan gaan…
Klinkt mij toch wat fijner in de oren! Hoe is dat voor jou?
Vandaag was ik met iemand in gesprek en had ik het ineens over volwassenachtig doen. Toen zei ze iets van, Owww hier kan ik wel een blog over schrijven!
En ik dacht hetzelfde. En ik heb het nu gelijk gedaan. Misschien wel eerder dan dat zij dat gedaan heeft. Goed van mij toch? Ik voeg gelijk daad bij mijn gedachte. Ik werk mijn plan gelijk uit, als een echte volwassene toch? Of is dat dan juist kinderachtig omdat zij zei dat ze wellicht zelf van plan was om er iets over te schrijven en ik het nu wellicht eerder schrijf dan dat zij dat gedaan heeft?
En dan nog, maakt het wat uit? Maakt het wat uit wat een ander van je vindt of denkt? Of je nou het stempel kinderachtig of volwassenachtig op je geplakt krijgt, willen we niet uiteindelijk allemaal hetzelfde?
Geen labels opgeplakt krijgen, maar gewoon onszelf kunnen zijn?
Want wie wil dat nou niet, jezelf zijn zijn, zonder welke stempel dan ook en zo in vrijheid te kunnen leven!
Stop dan in eerste plaats met stempels op jezelf te plakken. Je kan het! Je hebt ze niet nodig! Je bent precies goed zoals je bent!